Vandaag hebben we een frees om de grond van het talud en de perken los te maken. Het is een nogal zwaar en onhandelbaar ding, dat wil zeggen je moet even aanvoelen hoe het werkt en de frees het werk laten doen, anders trekt ie je vooruit. Na een uur heb ik al spierpijn en neemt Eugene het van me over, hij heeft wat meer spierballen en ploegt als een mol in één keer het hele talud door. Ik zaai het gelijk in met het vlinderbloemenmengsel van Sahin in, (bij deze nog reuze dank daarvoor) en meng er nog wat zonnebloemen doorheen. Dan hark ik het hele stuk door zodat de zaden gelijkmatig gemengd worden met de grond. Best een hele klus, maar ook wel rustgevend en therapeutisch om zo met de grond bezig te zijn; je gedachten komen tot rust.
De grond is na 3 weken zonder regen al erg droog geworden, het wordt nodig tijd voor wat groeizame buien! Karin neemt de frees ‘s middags over en werkt de perken om.
Aan het eind van de middag zijn er weer heel veel kinderen, leuk om te zien dat het park op die manier zo goed zijn functie vervuld en volstroomt met mensen, een gezellige drukte. De meisjes gaan de planten in het paviljoen water geven, dat vinden ze leuk. Het wordt natuurlijk wel snel een waterballet, nou ja als ze maar lol hebben. De jongens gaan elkaar met takken te lijf, typisch toch. En elkaar rondrijden in de kruiwagen vinden ze ook erg leuk!
In het paviljoen komen de courgettes al op die ik vorige week had gezaaid. Ik zaai nog wat nieuwe bakken in met Kattensnor, Amarant en Zinnia’s.